MERDC-camouflage

In de jaren '70 ontwikkelde het US Mobility Equipment Research & Design Command (MERDC) een systeem van camouflagepatronen voor de voertuigen van het Amerikaanse leger. Dit bestond uit een set standaardpatronen voor elk voertuig, die gebruikt moesten worden met twaalf kleuren. De precieze kleuren en hun plaats op het voertuig werden bepaald uit de lokale terreinomstandigheden en -kleuren. Mochten de omstandigheden veranderen, bijvoorbeeld omdat het weer omsloeg of omdat de eenheid een nieuw gebied introk, dan kon de camouflage snel aangepast worden door maar één of twee kleuren over te schilderen.

Was bijvoorbeeld een voertuig geschilderd in het winterpatroon voor de VS en Europa, dat donkergroen en middelbruin als hoofdkleuren had, maar ging het sneeuwen, dan kon een sneeuwcamouflage verkregen worden door het groen of bruin door wit te vervangen. Dit gaf veel flexibiliteit, maar in de praktijk werd er weinig gebruik van gemaakt—de meeste voertuigen werden in één schema geschilderd en behielden dat gedurende hun loopbaan.

Elk MERDC-schema kon met zowel harde (hand-geschilderde) of zachte (gespoten) randen voorkomen. Zachte randen lijken echter meer gebruikt te zijn, waarschijnlijk omdat het minder tijd kost om de tank te spuiten, dan om hem te spuiten en daarna de randen bij te werken.

MERDC-kleuren

De tabel hieronder geeft de verschillende MERDC-kleurnamen en hun bijbehorende Federal Standard 595a-nummers weer (als er twee nummers staan dan is dit omdat verschillende bronnen soms andere nummers voor dezelfde kleurnaam geven). De nummers kunnen gebruikt worden om bijpassende modelbouwverf te vinden, zoals de tabel ook laat zien; deze komen van de uitstekende kleurreferenties van de Zweedse IPMS, hoewel opgemerkt moet worden dat degene die die referenties opgesteld heeft, vooral Humbrolverf lijkt te gebruiken, aangezien de mengsels daarvan het meest gedetailleerd zijn. Bedenk echter, zoals altijd in de militaire modelbouw, dat maar weinig legervoertuigen de kleur hebben die ze zóuden moeten hebben. Je kunt dus binnen redelijke grenzen behoorlijk variëren met de genoemde kleuren.

Alle kleuren zijn mat, zoals aangegeven door het eerste cijfer in de FS595a-code (1 = hoogglans, 2 = halfglans, 3 = mat).

Kleur¹	FS-595a Nummer	Gunze Sangyo	Humbrol	Tamiya	Testors (Model Master)
Black	37038	H12/343	33	XF-1	1749
Dark Green	34102 (of 34082)	H303	117	2 delen XF-61 + 1 deel XF-65	1713
Desert Sand	30279	?	4 delen 121 + 2 delen 118 + 1 deel 110	?	?
Earth Brown	30099	8 delen 110 + 2 delen 113 + 1 deel 33	?	?	?
Earth Red	30117	?	186	?	1701
Earth Yellow	30257 (of 33245)	?	1 deel 94 + 1 deel 63	XF-59	1735 (of 2110)
Field Drab	30118 (of 33105)	?	142²	XF-52³	1702
Forest Green	34079	H309	116	XF-61	1710
Light Green	34151	H58	151²	?	1715
Olive Drab	34087 (of 34088)	H304	4 delen 108 + 3 delen 163 + 1 deel 33	XF-62⁴	1711
Sand	30277 (of 33303)	?	6 delen 168 + 2 delen 118 + 1 deel 110	XF-49	1704
White	37875	H11	34	XF2	1768

¹ Misschien overbodig te vermelden, maar deze voorbeelden zijn benaderingen. Kies of meng verf gebaseerd op de FS595a- of modelbouwverf-nummers die in de tabel genoemd worden, en niet op de kleuren die je op het scherm ziet.

² Dit is een oude Humbrol-kleur (van voor de huidige Super Enamel-verf) en kan nu dus moeilijk te vinden zijn.

³ Tamiya XF-52 is veel bruiner dan de rood-oranje tint van FS30118.

⁴ Tamiya XF-62 is erg donker; mengen met een zandkleur o.i.d. is nodig om FS34087 dichter te benaderen.

MERDC-kleurcombinaties

De volgende tabel laat de toegestane kleurcombinaties zien. Kleuren 1 en 2 beslaan elk ongeveer 45% van het voertuig, kleuren 3 en 4 elk 5%. Onthoud dat deze in standaardpatronen opgebracht werden, en dat je dus een voertuig niet zomaar kunt schilderen. Er zijn echter twee factoren die dit wat makkelijker maken. De eerste is dat de soldaten die de voertuigen schilderden, de ruimte kregen om wat af te wijken van de patronen—binnen 10% was goed genoeg—en de tweede factor is dat nieuwe typen voertuigen vaak in dienst kwamen voordat er officiële patronen voor vastgesteld waren, waardoor ze vaak een geïmproviseerd schema kregen dat op bestaande gebaseerd was; de M1 Abrams is hiervan een goed voorbeeld, zoals foto's uit begin jaren '80 laten zien.

Door deze tabel met die hierboven te vergelijken, wordt duidelijk dat niet alle twaalf kleuren ook daadwerkelijk gebruikt werden. Dit is omdat kleur nummer 3 aangepast diende te worden aan de kale grond in het gebied, door gebruik te maken van de andere beschikbare kleuren.

Schema	Kleuren
Schema	1	2	3	4
Sneeuw, gematigd klimaat met open terrein	White	Field Drab	Sand	Black
Sneeuw, gematigd klimaat met bossen	Forest Green	White	Sand	Black
Tropen, groen	Forest Green	Dark Green	Light Green	Black
Winter, poolgebied	White	White	White	White
Winter, VS & Europa, groen	Forest Green	Field Drab	Sand	Black
Woestijn, grijs	Sand	Field Drab	Earth Yellow	Black
Woestijn, rood	Earth Red	Earth Yellow	Sand	Black
Zomer, VS en Europa, groen	Forest Green	Light Green	Sand	Black

Modelbouw-overwegingen

Eén van de beste referenties voor het schilderen van Amerikaanse voertuigen in MERDC-camouflage, is US Army Technical Bulletin TB 43-0147: Color, Marking and Camouflage Patterns Used on Military Equipment, waarvan de editie van december 1975 gedownload kan worden van de Electronic Technical Manuals site van het Amerikaanse leger (zie de linkspagina). Dit handboek heeft tekeningen van de officiëe patronen voor veel voertuigen en andere uitrusting (maar jammer genoeg niet alles dat toen door het Amerikaanse leger gebruikt werd), en geeft ook de plaatsing van markeringen op het voertuig aan.

Schilderinstructies staan in Technical Circular 5-200. Hoewel er geen camouflagepatronen in staan (behalve dan een voorbeeld, voor de M113 troepenvervoerder) staat er nuttige informatie in die voor modelbouwers goed van pas kan komen.